Het klaart op aan de einder, maar het gerochel is nog steeds niet van de lucht. Blijft frappant dat een beetje heftigere verkoudheid je lijf een beurs gevoel kan geven. Alsof ik me in de ring week heb laten slaan. Is toch echt niet anders dan door de eigen moker met niezen en hoesten gebeurd.
Bizar dat je lijf in een paar dagen tijd zo in de kreukels kan voelen. Niks speciaals of afwijkens gedaan, dan in de afgelopen mndn. Het enige verschil is de werkende CV. Lijkt er op dat virussen en ander fout klein spul meer kans maakt bij temperaturen boven de 12º C. De CV er dan maar weer uitgooien? Terug naar de romantiek van tekort schietende electrische kachetjes en binnen en buiten vertoeven ingepakt in dezelfde lagen? Nou neuh. Maar de eerste de beste kans, die het ongedierte heeft gekregen, is met alles pootjes aangegrepen .... mocht mijn idee hout snijden.
Morgen zien we verder. Een beetje aardige nachtrust zou niet verkeerd zijn. Ik wil aan de slag met de plek en kan dit soort geziek niet gebruiken. De keuken is inmiddels twee dagen stofvrij. Zien hoe dat morgen uitpakt als men het parket gaat schuren. Precies ... ik hou mijn hart vast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten