Naar je eigen plee kunnen gaan in je eigen huis. Het zal je maar gebeuren. Geen planten begieten, die zich met moeite door de winter hebben geworsteld en al helemaal geen 200 meter knijpsprinten na de koffie van het ontbijt. Sinds koud drie uur behoort na een jaar minus drie weken deze ongekend geworden luxe wederom tot het rijk der dagelijkse vanzelfsprekenheden.
Feestjes moet je vieren zoals ze vallen. Een borrel heb ik me gegund. De champagne blijft voorlopig onder de kurk. Er is nog een douche die aangesloten moet worden, deuren die geplaatst moeten worden en dat geldt ook voor de HR-ketel. Zonder 35+ in de schaduw ga ik niet vrijwillig onder een koude douche staan. Die tijd heb ik gehad.
Laat ik het positief benaderen. Na ruim twee, bijna drie mndn werk (met onderbrekingen) nadert het einde van een project, dat twee jaar heeft geduurd. Het blijft langzaam gaan, maar dat zal aan mijn ongeduld liggen. Het parket voor de slaapkamer staat te poppelen om gelegd te worden. Het bed staat in de wachtrij. De deuren volgen vanaf maandag. Morgen meer over de ketel en de CV. En ergens hangt er nog een kleerkast in de lucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten