De kleine ongemakken van een gemankeerd bestaan... Links wil het weer een keertje niet helemaal naar wens. Links, de kant waar de motor zit, heeft last van andere dan de normale pijnen en pijntjes. De eerst paar keer sta je er niet of nauwelijks bij stil. Je vergeet het net zo makkelijk, als je het in eerste instantie nochalant constateert. Met iedere oprisping meer verandert het mechanisme echter van simpele constatering naar een ingewikkelde vorm van afwegen.
Ik zie me niet gelijk het graf in stappen. Dat is mooi meegenomen en is anders geweest. Maar alles onder het tapijt relativeren is een illusie. Het is die tik, die je gehad hebt, die je onwillekeurig en natuurlijk deels ook terecht herinnert aan het feit, dat de motor kan haperen. Want al een keer gebeurd.
Maar kan het niet ook iets anders zijn? Makkelijk zat. Darmen, bijvoorbeeld. Of verkrampte toestanden tussen de ribben. Ook de ruggegraat wil soms een deuntje meezingen. Om een paar andere zijstraten te noemen. Men bouwt door de jaren heen zo z'n ervaringen op. Maar wat ik voel past nergens lekker op. En ineens is daar het besef cq de herinnering, dat ik gisteren in een klussuper mijn lichaam tot weinig normale inspanningen heb gedwongen. Zou het? Zou kunnen ..... maar is het dat werkelijk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten