Tijd om juli dicht te klappen. Dagje de deur uit. Spierherstel. Klusspullen scoren en een beetje onder de mensen zijn. De overmaat aan viervoetige dorpsbewoners maakt, dat de dagelijkse werkelijkheid met momenten naar het surrealistische neigt. Dus vooral niet vergeten om die dosis gewende normaliteit met een minimaal wekelijkse frequentie tot me te nemen. Anders loeit ik straks eerder dan ik "Bună ziua" zeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten