De dag een beetje afgesloten en nagenietend bezig op de binnenplaats gaat de poort open. Onbekende koppen steken nieuwsgierig naar binnen en deinzen direct weer terug als de honden aanslaan en die kant op rennen. Een paar seconden later is het duidelijk wie het zijn en stappen ze, nog steeds terughoudend naar binnen. Mensen uit het verleden van Mariana, maar al in geen tijden meer gezien. Drie zussen, al zou je dat van eentje niet zeggen. Oorspronkelijk uit Agnita, iets met school of werk, inmiddels leven twee van de drie in Duitsland en zijn ze in Roemenië op vakantie zoals velen met hen.
De tamtam over de bruiloft, de verbouwing en mijn verhuizing naar Roemenië gonst al bijna drie maanden rond en heeft al menig oude bekende tot hernieuwd contact gebracht. In tegenstelling tot wat uit het dorp de neus om de poort steekt, waren deze mensen meer in de persoon/personen geïnteresseerd dan in de spullen, die er te zien zijn.
Er is wat (bij)gekletst, en ik kon met Duits meeliften, een wijntje gedronken en natuurlijk het huis bekeken. Vriendelijk, open, niet opdringerige, plakkerig of stiekum glurend. Gewoon normale binnenvallers. Zo kan het dus ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten