Een dag met resultaat. De kluszooi uit de keuken weggeruimd, de laatste vierkante meters werkvlak ontstoft en zowaar kunnen beginnen met het inrichten van mijn 'werkkamer'. Een groot woord voor de ruimte waar het merendeel van mijn niet-keukenspullen terecht moeten komen. Pc-plek, boekenrek, Cd-kast en de persoonlijkere papierrommel. Maar ook een werktafel, zithoek(je), aangenaam licht en kunst (Nou ja ...) aan de muur. Dat alles in een kamer van krap 4 bij 4. Een uitdaging erbij. Gooi maar op de hoop.
Bijkomend praktisch puntje is, dat de eerste drie kamer niet meer vrij toegankelijk kunnen zijn voor de honden, als ik niet aanwezig ben. De oude garde is het probleem niet. Het zijn de jonkies, die alles slopen wat ze tussen hun kaken kunnen klemmen. Waarbij ze een voorkeur aan de dag leggen voor het rippen van de verhuisdozen. Het mannetje is volgens mij de sloper. Ik moet er niet aan denken, dat ze ongestoord met mijn overgebleven stripselectie aan de slag gaan of de dozen gevuld met knuffels nog een keer weten open te trekken.
Honden opvoeden, die de hele dag buiten vertoeven, is een anderssoortige klus, dan honden die opgroeien in je directe leefomgeving. Gelukkig zijn ze inmiddels vrijwel zindelijk,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten