Bij het vertrek uit Albota, een forellenkwekerij annex restaurant annex hotel waren we, als ik niet op mijn voorhoofd had gewezen, zo de bergen in gereden ongeacht het feit, dat het al voorbij zevenen was, we nog een uur retour moesten en nog maar net iets meer dan twee uur daglicht in het vooruitzicht hadden. Mariana heeft iets gretigs, niet alleen in de supermarkt of kledingwinkel maar ook bij het in concreto zien van wat binnen haar handbereik ligt. Als iemand Roemenië aan de mens kan brengen, is zij het wel. Ze heeft in haar perioden in Nederland meer van Nederland gezien, dan ik in mijn hele leven en daarnaast heeft ze lange dagen gewerkt om wat guldens en later euro's bij elkaar te sprokkelen. Het lijkt alsof ze iets inhalen wil, maar ik denk niet, dat dat het is.
Thuus naar de bar voor een bier. Ff alleen willen zijn, de dag van me af laten glijden. Moeilijke boodschap. Raar, zo'n vent die voor jou naar Roemenië verkast en dan alleen wil zijn. Ja, ik weet het, ik ben raar maar niet heus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten