Geluncht zonder ergens op te letten. Niet op de hoeveelheid alcohol noch op de tijd of het geld. Waar je in een restaurant best met 2 personen meerdere gangen kunt wegspoelen met wijn, water en koffie zonder de 100 Lei (officieël Ron, maar dat wordt door niemand gebruikt) te overstijgen, kun je hetzelfde bedrag ook makkelijk kwijt zijn aan de fles wijn. Niet in hetzelfde restaurant, maar wel ernaast of in een van de omliggende straatjes ipv op de pleinen.
Piata Mica is de favoriet. Zoals de naam al zegt kleiner dan de Piata Mare, maar vooral gezelliger, minder verloren, drukker en meer keuze op korte afstand. Een keuze die zich hier in Roemenië veelal beperkt tot een mix van de lokale en Italiaanse keuken. Een enkel exotisch (Equadoriaan of Chinees) restaurant uitgezonderd. Enige nadeel zijn de vele geparkeerde auto's, maar die mogelijkheid maakt het pleintje natuurlijk ook weer aantrekkelijker, dan het al is. De mens is lui van nature .... of moet ik zeggen, dat de natuur lui is?
Prosecco, ham/meloen, pasta, salade, vis, fles rosé, mineraal water en koffie met een afzakkertje. We hadden er ruim drie keer elders voor kunnen lunchen, maar hetzelfde niveau zou in de voormalige thuislanden toch al snel in euro's gekost hebben, wat we nu in Lei moesten neerleggen. Daar zou je toch bijna een tevreden boertje van laten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten