Mijn oren zijn nog aan het bijkomen van de muziek van gisteravond. Een muziekfeest met Roemeense folklore. Naar het schijnt met lokale en regionale grootheden. De plek was in de zomertuin van een restaurant. Geen idee wat me te wachten stond qua opkomst, maar de boel zat vol en verderop in de avond moesten mensen teleurgesteld worden. Vreemd genoeg geen dansvloer te bekennen en dat terwijl Roemenen graag en veel dansen en dat meestal nog in grotere groepen dan paargewijs. De ondernemer wilde schijnbaar geen omzet mislopen en had alles waar mogelijk volgeplempt met tafels en stoelen.
Gevolg was, dat iedereen een paar uur netjes zat te wiebelen op z'n stoel en vervolgens toch in de benen ging in gangpaden en andere, kleine vrije ruimtes. Hetgeen het er voor het af en aan rennend personeel niet makkelijker op maakte. Er werd niet alleen drank geserveerd, maar er kon ook gegeten worden. Beperkte kaart, maar toch een viertal vleesgerechten, een paar bijgerechten en twee soorten pizza. Ik heb het personeel met verbazing gade geslagen. Veel krachten, sommige met veel meer ervaring dan anderen, maar geen missers in de bediening, wat je bij de een bestelde werd door een ander gebracht, geen onvertogen woorden onderling of naar gasten toe en ook geen gerinkel van vallend glas of servies.
Communicatie moest je of schreeuwend doen of wachten op de pauzes tussen de muziekoptredens. Dat je dan bij een gezelschap aan tafel uitgenodigd wordt is aardig bedoeld, maar heeft weinig zin. Had het ook niet gehad, als ik inmiddels een vlot mondje Roemeens zou kunnen praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten