Het tekent de mentaliteit van de kroegbazin, dat de oudste tent in het dorp open is, terwijl de rest z'n deuren heeft gesloten. Tweede helft van de middag, nauwelijks een 'kip' in de straat. Een tractor die terugkomt van het hooikeren. Een voorbij atuivende auto. Een meisje op rollerscates. Of heten die dingen met vier wielen achter elkaar ook rolschaatsen? De bardame en ik. De enige activiteit vertonende levende wezens.
Het stof is voor het moment geheel uit de lucht neergedwarreld. Het geluid verdwijnt met de tractor. Wat blijft is een volledig gebrek aan verstorende geluiden. Ik kijk de hoofdstraat af in beide richtingen. In zuidelijke, 'mijn' richting is het zicht onbelemmert. De andere kant op ontneemt het vooruitstekende "Magazine mixt" me het grootste deel vanmijn blikveld. Voor me op de gammele metale tafel de donker bruine fles met het restant van de orginele halve liter bier.
Ik dood met volle overtuiging de tijd tot na vijven. Broerlief heeft na een korte actie in het veld met de werkers zo'n berg bier (en natuurlijk ook sterker spul) achterovergeslagen, dat hij ligt te slapen in de keuken en niet gestoord mag worden. "Hij verdraagt de alcohol niet zo goed.", zegt moeders dan. Ver in de tachtig en dan nog steeds in sprookjes geloven .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten