woensdag 8 juli 2015

Staartje

 Het kostuum, dat ondanks vele praatjes en beloftes nooit is aankomen, is sinds de trouwerij door mijn hoofd blijven spelen. Behalve dat het een beetje een domper was op de feestvreugde, ik me bovendien verheugd had op kleding, die werkelijk paste, en de handgemaakte schoenen op deze manier een beetje verweesd aan mijn voeten zaten, was ook een aardig voorschot betaald, dat net als het pak geen neiging bleek te vertonen om mijn kant op te komen.

 Voor de terugkeer van mijn cardio-tripje naar Limoges mijn kop laten zien in de zaak. Ook dat leverde niet veel meer op dan de welbekende spraakwaterval van smoezen, uitvluchten en geruststellingen. Ditmaal enkel doorspekt met een hoop "Mea culpa's" en de verzekering dat de aanbetaling NATUURLIJK werd teruggestort. Natuurlijk net zo natuurlijk als het pak zou worden opgestuurd.....

 Een vriendin heeft sindsdien de honneurs waargenomen en heeft in de tussentijd, dat ze aan het lijntje is gehouden, wat verder gezocht op het internet. Deze meneer is geen onbekende op de afdeling economische delicten en door de jaren heen vaker failliet gegaan. Vandaar dat de zaak niet op zijn naam staat, maar deze wel groot op de voorgevel, spiegels, visitekaartjes en website staat. Zoiets kan dus gewoon. Je moet dus niet alleen internetwinkels door het frauderegister halen maar iedere kleine zelfstandige??

 Na enige informatie over de mogelijkheden die me resten, besloten om een aangetekende brief te sturen met een ultimatum voor de terugbetaling. Zo niet .... wat dan? Op naar het volgende faillissement?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten