Middagdut

 Al een paar keer mijn benen gestrekt in de middaguur, maar nu was het dan echt raak: een heuse siësta! Goed twee uur diep geslapen. Het kost ff wat om je positieven weer bij elkaar en op een rijtje te krijgen, maar het was geen onaangename ervaring. Het doet aan Italië denken, waar we met enige regelmaat de uren tussen de apèro en de namiddagborrel slapend doorbrachten. Het begon dan soezend in de zon, gevolgd door een soort openluchtsauna en dan de duw over de rand naar dromeland door het zoveelste ijskoude glas droge witte wijn of campari-soda. Heerlijke tijden. Had toen al zoiets, dat het wat mij betreft zo tijden door mocht gaan. De nasmaak is nog steeds verleidelijk. Qua temperatuur zou het hier momenteel makkelijk kunnen. Alleen de omstandigheden staan de realisatie van een Roemeense versie van het Italiaanse plaatje in de weg. Wie weet volgend jaar.