Ontkennen, daar ben ik best goed in. Het voor je uit schuiven van onwrikbare feiten. Het lost niks op, integendeel, maar kan het leven soms net wat hanteerbaarder maken. Ik had 'draagbaarder' willen schrijven. Klinkt mooier, meer drama, maar zo erg is het nu ook weer niet.
Uiteindelijk moet je de feiten onder ogen zien en als feit accepteren. Wat weer niet betekent, dat er direct een oplossing komt aanwaaien. Soms, en helaas nu ook, is het meer een kwestie van het verder in elkaar draaien en verstrikken van een al nauwelijks te ontwarren knoop. Ik krijg een beetje de neiging om de boel maar in het honderd te laten lopen. Iedere draai, die ik in de richting van een oplossing weet te geven, wordt door de omstandigheden gepareerd ipv ondersteund. Daar word ik niet vrolijk van en het stimuleert absoluut niet in de bezigheden, die op het programma staan. Een beetje rust in of aan mijn kop zou welkom zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten