De tekenen wijzen in de goede richting. Da's een welkome stap vooruit, maar zijn benne we d'r nog niet. Ergens moet die zure appel nog liggen, die ultieme traktatie waar toch steeds weer de tanden ingezet dienen te worden. Zo rondblikkend is er vooral niets te zien. Voorlopig dus nog geen spoor van appels.
Voordeel van plat getreden paden is, dat je weet, wat je te wachten staat, voordat je blikveld het omvat. Lekker anticiperen, dus. Of ik dat vandaag ga doen, ga ik me in alle rust bedenken. Een uitgangspunt waarbij de kans op enige 'actie' bijvoorbaat zo goed als uitgesloten is. Maar indachtig koeien en hazen en het feit dat je zonder schieten in ieder geval nooit raakt, gaan we toch een gooi doen. Beter gestaag en door, dan spurten en prutelen.
Ik heb slechtere startmomenten meegemaakt. Een week zonnetje schijnt, nog steeds voorjaarstemperaturen, een humeur dat openstaat voor beter, een redelijk soepel lijf, een neutrale moraal .... geen verkeerde voorwaarden, mocht je er iets mee willen. Tsja, da's de vraag ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten