Kraak- en smaakloos kabbelen de uren voort. Waarbij 'voort' de foutieve indruk zou kunnen wekken, dat het vooruit gaat. Dat blijft voorlopig discutabel. Het is meer meanderen en daarbij van hoog naar laag, de gemakkelijkste weg ipv omgekeerd. Kan beter kortom.
Kan me trouwens niet voorstellen, dat dit interessant is om te weten. Wat weer volkomen onbelangrijk is, omdat ik niet op het toetsenbord roffel om iets of iemand zonodig van mijn wel en wee op de hoogte te houden. Ik blijf, omdat ik schrijf. Laten we het daar een beetje op houden. Het is één van de mechanismen, waarmee ik mezelf boven het drijfzand heb weten te houden. En al is het gevaar van definitief in de diepte verdwijnen grotendeels verdampt, hoog en droog is mijn leven nog lang niet. Het verhalen blijft kortom functioneel voor mezelf.
In feite is het -een beetje achteraf- de enige stabiele en structurerende waarde geweest in de afgelopen jaren. Dat het daarbij soort van pseudo-openbaar is gebleven, is meer toeval dan keuze. En gezien de zeer beperkte lezerschaar mag ik me in een hoge mate van exclusiviteit verheugen. Dat idee is weer niet verkeerd. Dat staat me wel aan. Ik en exclusief hebben wel wat met elkaar. Mag best wel een vreemde relatie genoemd worden, wat wij hebben. Iets raars, wat kan bestaan dankzij een liefde voor pootje baden en een hekel aan zwemmen. Misschien dat ik dat nog een keertje ga uitleggen, maar nu niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten