Fietsen. Lopen. Kniebuigingen. Opdrukken. Touwtje springen. Vergeet ik nog iets? Waarom doe je het eigenlijk? Een vraag, die me met regelmaat overvalt, als ik bezig ben of, wat vaker het geval is, probeer bezig te zijn. Bezig zijn, bewegen is vast niet verkeerd. Overdrijf je het, slaat de balans de verkeerde kant op. Iedere verslaving is verkeerd, ook deze. Daarbij kunnen een hoop vraagtekens geplaatst worden bij de bewegingspropaganda, net zoals nu ook eindelijk die 1,5 - 2 liter water/dag flauwekul ontzenuwd is. Maar zolang als je je er alleen zelf mee hebt, wat maakt het dan uit?
Erger is het idee, waarmee je bezig bent en dan niet alleen bij het sporten, maar ook bij het eten, drinken, zwanger zijn, noem maar op, bijna bij alles. D'r is niks meer, waar je tegenwoordig niet in geadviseerd wordt. Meestal ongevraagd trouwens. Alles met de pretentie dat de adviezen goed voor je zijn. Het gevolg is, dat je inmiddels bijna scheef aangekeken wordt, als je van de adviezen, die een voor een stilzwijgend tot norm worden verheven, negeert. Heb nog het lef te roken, of een biertje te drinken als je zwanger bent, of je te buiten te gaan aan een patatje oorlog of het 20 km bankzitten opgenomen willen zien in de Olympische arena? Wat ooit eigen verantwoording was, lijkt meer en meer op een watchende Big Brother.
Of je wilt of niet, je zult gezond blijven en als je het niet bent er alles aan doen om het te worden. Het is de rare pretentie, dat je langer zult leven, als je maar netjes luistert. Nu kun je de dood makkelijk versnellen. Of je 'm kunt uitstellen, waag ik te betwijfelen. En afstellen kun je 'm zeker weten niet. Je kunt 'm perfecter tegemoet treden, maar waarom zou je??? Je onderhoudt een auto toch ook niet om 'm in perfecte staat naar de sloop te rijden.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten