Wat verzinnen mensen toch een hoop lelijkheid bij elkaar in de hoop, dat ze het verkocht krijgen. Kwaliteit qua goed of minder laat ik vooralsnog maar in het midden. Hoewel soms overduidelijk (niet) aanwezig ben ik er vooral gewoon niet mee bezig geweest. Gewoon afmetingen, kleuren, vormen en vermeende kwaliteiten qua krasbestendigheid, vochtwerendheid en slipbestendigheid.
Vloertegels zijn stukken minder gevarieerd dan muurtegels. Dat scheelt zou je denken, maar dat is dus mooi niet het geval. Iedere nuance wordt breed uitgemolken en door iedere firma als eigen en bijzonder gepresenteerd. En d'r zijn erg veel tegelproducenten ....
Qua vloer is het donkere natuursteen, beige marmer of kleitegels wat de klok slaat. Alles nep en namaak. Soms best aardig, vaak niet meer dan een foto-print op tegelformaat, waarvan je de pixels kunt tellen als je op je knieën gaat zitten. Qua muur kun je werkelijk alle kanten op; natuur, echt nep, strak, geribbeld of van welk ander reliëf voorzien, kleuren die de regenboog nieteens kent en dan nog alle mogelijke patronen, met randjes, meterlang en smal tot vierkant en centimeter-klein. Jaren zestig, psychedelisch, bloemen, etc, etc, etc.
En dat waren pas twee winkels ... En eigenlijk heb ik maar één iets gezien wat me aansprak, al weet ik nog niet precies, waar ik er wat mee zou willen. Witte tegels, wat langer dan breed en hier en daar opgesierd, of misschien moet ik zeggen; opgevrolijkt door kleurrijke kikkers, ik bedoeld vlekken kleur die de indruk van een kikkers wekken. Die waren echt leuk. Misschien een randje boven het aanrecht in de keuken? Dan nu alleen de keukenvloer, badkamervloer en badkamermuren nog, zoals dat ook al vanmorgen het geval was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten