Soms gebeurt er niks en schrijf ik toch. Soms gebeurt een hoop en schijf ik niet. Meestal zit het ergens d'r tussenin en laat ik het geschrijf van mijn pet afhangen of ook weer net niet. Het kan kortom een hoop kanten op en waar het aan gelegen heeft, dat de woordenstroom is opgedroogd, je mag wel zeggen: "ineens is opgedroogd", ga ik waarschijnlijk in het midden laten of ergens tussen de regels stoppen. Gelukkig lukt het nog net voor de grens van de tweede dag om de boel weer te laten stromen. Belangrijk? Misschien, misschien niet. Wel prettig. Het is een beetje als wandelen, maar dan gezeten op een goede bureaustoel en de voetjes op de verwarming.
Zometeen met een kruik onder de meervoudige bedbedekking. Niet vanwege de buitentemperatuur maar vanwege mijn eigen kou. Ik heb het koud en dat is iets wat me slechts zelden overkomt, op mijn voeten na dan, sinds ik de pharmaceutische industrie stevig ondersteun. Muziek in mijn oren, de buitenwereld buitensluiten en de binnenwereld wat tandjes lager drukken. Adem in, adem uit. Mocht dat niet voldoende zijn, dan gooi ik er nog een paar bijzondere verbindingen tegenaan. Morgen weer een dag, een nieuwe week, rondes te over, kansen ...... ach, we zien wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten