Nee, dus. Vandaag is het het niet en gaat het het ook niet worden. Nu heb ik twee reëele mogelijkheden. De eerste is, dat ik me de rest van de dag, de middag dus, ga kwellen om er toch iets van te maken. Die middag kan ik in globale lijnen voorkauwen. Ik loop mezelf continu voor de voeten, het humeur pakt zijn biezen, de moraal laat het na veel gekreun afweten en het lijf draait zich slag voor slag verder in een kramp. Ik word er niet blij laat staan gelukkig van en als kers op de taart, staat me waarschijnlijk een nacht te wachten, waar de honden geen brood van lusten.
De tweede mogelijkheid is mezelf eerst eens uitgebreid onder de douche te zetten. Stevig schrobben en soppen, schurend afdrogen, schone kleren, optutten en wegwezen. Het is laat, dus verder denken dan Limoges heeft weinig zin. De middag houdt dan iets onvoorspelbaars. Dat kan goed gaan en het kan goed fout gaan. Voor een verzachtende lunch kom ik te laat in Limoges aan. Maar het weer maakt rondstruinen mogelijk. Beetje neuzen hier, wat snuffelen daar, zitten, kijken, koffie, schrijven en misschien een krant. Het kan de zo node missende duw in de rug opleveren of op eenzelfde soort beroerde nacht uitdraaien.
Het is zo'n beetje 50-50 in het tweede geval, denk ik. Nou, zeg het maar ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten