Nope ... nog steeds geen swingend voorwaartsgerichte move. Desondanks had de middag slechter gekund. Beter ook. Makkelijk zelfs.
Sta je midden in de door jou zo gelieve drukte van de menselijke mierenhoop en de enige innerlijke reponse is "Wat môt ik hier?". Dan klopt er iets niet. Tenminste in mijn geval. Daar kon vandaag ook geen krant tegen op. Daarbij wilde de iPad niet, wat je rustig als teken aan de wand kunt zien, en smaakte de koffie voor geen meter en de rosé niks beter. Niet. Dus.
Gelukkig glijdt het tegenwoordig van me af en ben ik er verder niet overmatig mee bezig. Het zij zo. Zoals het vanavond ook weer donker werd en morgen ergens het licht weer verschijnt. Niet dat ik me er bij ga neerleggen. Bij mezelf dan wel te verstaan. Ik denk niet, dat ik de loop van de planeten kan veranderen, die hoop heb ik opgegeven, maar aan mezelf valt nog wel wat te sleutelen. Alleen wel op de momenten dat het hout snijdt en niet tegen de klippen op.
Dus we laten de dag van vandaag gaan en wachten vol spanning wat morgen gaat brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten