donderdag 30 januari 2014

Klei

Mooi is dat .... Zelden een interview gelezen met de nuchterheid en relativerende kracht als van deze man. "Luuk Koelman", ik zal zijn stukjes vast gelezen hebben, toch is zijn naam niet blijven hangen. Nu blijven namen slechts met moeite bij mij hangen, maar van de column-schrijvers van de Volkskrant zijn er, die ik al aan de titel van hun schrijfsel herken. Deze valt daar niet onder. 

 Of de man sympathiek is of niet, kan ik hier niet beslissen, maar de persoon raakt bij mij wel sympathie opwekkende snaren. Lekker met de poten in de klei. No nonsens, maar dan ook echt. Geen gelul. Verbazing ook naar hemzelf toe, etc.

 Het zou goed zijn als mensen als deze meer invloed op de kudde zouden hebben. Hup. Het zij zo. Soit. Jammer. Verder. Ipv al het begripvolle geëikel om vooral zichzelf in een mogelijk verkeerd uitpakkend toekomst niet bijvoorbaat op het verkeerde been te plaatsen. Watjes. Veel te veel begrip en als het er op aan komt net weer helemaal niet. Ik moet d'r niet te lang over nadenken, anders krijg ik snel last van een grote voorkeur voor onbewoonde eilanden.
 
( Nav: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/12330/4-Uur-Nieuwsbreak/article/detail/3586801/2014/01/30/Luuk-Koelman-In-universum-Peter-R-de-Vries-draait-alles-om-Peter-R-de-Vries.dhtml)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten