Ach ja .... en nu willen alle paarden ineens in volle galop voorwaarts. Verbaasd me dat? Niet bepaald. Het is hollen of stilstaan, nekbreken of vervelen, op de rem staan of je een bult duwen. En als je al duwend ergens doorheen gaat, schiet je in eerste instantie ongecontroleerd snel door. Gaat niet onwaarschijnlijk zelfs direct plat op je bek. Die ongewenste landing hebben we mooi weten te voorkomen. Maar het tot tien tellen, vervolgens rustig om je heen kijken, weloverwogen de gewenste richting kiezen, de rotzooi van je kleren kloppen en beheerst het toneel verlaten, dat staat voor vanmiddag op het programma.
Tijd voor een partijtje Adem in - Adem uit. Opruimen. Muziek opzetten. Kachel voor het eerst sinds ruim een week aansteken. Iets te eten maken. Het tollen in mijn hoofd stoppen en dan aan de slag met de meest poëtische bezigheid, die ik nu kan bedenken: afwassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten