Zouden we d'r nog eentje doen? Nee, geen drank maar tekst. Moet de dag wel iets vermeldingswaardigs hebben voortgebracht. Al zou je natuurlijk ook over het ontbreken daarvan je licht kunnen laten schijnen in woorden. Welke kant gaat het op? De genoten lunch? De verwondering waarmee ik door de warenhuizen ben geslenterd? De irritante hoeveelheid "petjes achter het stuur" op de weg terug? De koeien, die weereens om mijn huis liepen, bij thuiskomst? De FAS? De eerste verbouwingsperikelen in het nieuwe jaar? De ontbrekende vermoeidheid? Dat ik nu toch eindelijk eens "Der Zauberberg" schijn te moeten lezen? Dat het morgen zondag is?
Ja, we kunnen het ook nog over het weer hebben, dan weet je echt niks meer te vertellen. Ik moet niet zeuren, denk ik. Het was geen verkeerde dag afgezien van de uitsmijter, maar die is dan weer niet voor hier bestemd. Dat schaven we morgen wel weer recht. De stemming was en is niet jubelend, maar dat voorkomt in elk geval dommigheden. Geen stomme uitgaves dus. Integendeel. Uitverkoop stuit me tegen de borst. Slechte eigenschap van het economische deel in mij, maar ik kan me uitstekend vermaken met het gadeslaan van de kopende meute. Mn alle de vrouwen op de mannenkledingsafdeling, die het ene na het andere kledingstuk uit het rek trekken en het op de borst van manlief drukken. De blik in zijn ogen varieert dan van lichte paniek tot platgewalste gedweeheid. Ieder vorm van enthousiasme ontbreekt compleet. Om projectie te voorkomen gooi ik er altijd een tweede blik achteraan, maar moet dan oppassen, dat ik niet in lachen uitbarst.
De zondagsrijders op zaterdag en ook de koeien hebben de boel niet uit het evenwicht weten te brengen. Dan mag ik nu mijn afzakkertje, verdiend of niet, gooien er nog een krant tegen aan en dan ben ik stik benieuwd, waar mijn fantasie me vannacht op gaat trakteren. Als ik mag kiezen, graag iets in trage, lange shots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten