Voor het eerst sinds dagen weer op een beetje 'normale' tijd mijn bed uit. Koffie scoren, koffertje pakken en moven. 'Uitwaaien' terwijl dat niet nodig en eigenlijk zelfs ongewenst is. Het leven zou la vie niet zijn, als je alles naar wens zou kunnen laten invullen. Afzien hoort erbij en dat heb je nog in de uiteenlopende smaken van 'pro forma' tot 'was ik maar nooit geboren'. Vandaag zit het d'r vanzelfsprekend ergens tussenin. Morgen komt er vast en zeker beetje voor beetje meer ruimte voor het genieten en vanaf maandag is het dan weer zoals het hier 'altijd' is geweest in de afgelopen maanden: iedere dag weer een verrassing.
Nu heb je verrassingen die welkom zijn en verrassingen ..... Nee, vrees niet, ik ga dit niet verder uitkauwen. De koffie zit achter de kiezen. De eerste stop zal kortom geen twee uur duren. Zou ik nog ff rekken en strekken? Nou, we het daar over hebben, de afgelopen dagen ..... Nee, ook hier ga ik niet over zeuren. Volgende week, als de normaliteit voor de laatste omvangrijke periode over mijn huidige bestaan is neergedaald, ga ik me minitieus met al het lang en breed bekende gemierenneuk bezig houden. Of misschien ook wel niet. Dat planmatige kost me in de afdeling 'moeten' al meer energie dan me lief is, daar ga ik de beide andere delen niet mee verzieken.
Toch blijft het raar, dat je dat rekken en strekken, om daar van uit de gewenste optiek op terug te blikken, wel doet voordat je voor een uurtje op de fiets stapt of zelfs nog minder lang gaat lopen, maar niet voordat je 7 uur in de auto gaat hangen. En ook geen flitsend kleurige kleding. En al helemaal geen helm. Geen kekke outfit naar gelang het logo op de grill. Volgens mij laten hier hordes marketingmensen massaal mogelijkheden liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten