Gisteren mooi niks. Moet ik me nu verontschuldigen? Hoop dat het me wordt vergeven. Niet alleen de ontbrekende produktie van gisteren, maar ook de algehele opdroging van de hoeveelheid tekst. Het zou prachtig zijn als het veroorzaakt zou worden door een algehele toename in de levensdrukte vanwege enthousiasme en meer van die verweg bekend klinkende zaken. Helaas zit het omgekeerd en uitgebreid verhalen over de kunst van het neuspeuteren, doe ik mezelf nieteens aan laat staan anderen. Hoewel anderen hier niet de prioriteit genieten, die ik voor mezelf inruim.
Een neiging naar verveling is net zo dodelijk voor het zinnenrijgen als een opwaartse zwiepert van de emotionele balans. En dat hier notabene. Als je je toch ergens niet hoeft te vervelen, is dat hier wel.
Mais soit! Weekend weer doorstaan. De week wacht op ons. Iedere dag kan het anders zijn. De wip blijft bewegen. Ik ben een mens (Ja ja!!) en blijf hopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten