Gisteren. Gisteren was een lange dag, vandaag moet ff wachten. Begin van de middag kwam Mariana richting Sibiu. Heeft tenslotte niet voor niks eigen vervoer. Gewerkt. Weekend. Feestavond voor de boeg. Moest iets met het camoufleren van de natuurlijke haarkleur. Dat is niet, zoals bij mijn kappersbzoek tegenwoordig in minder dan vijf minuten gepiept. Tondeurse over de bol. Details een beetje bijwerken, betalen, wegwezen.
Het richten van de banden en het stuur kostte iets meer tijd en zo konden we samen aan de koffie. Maar dat was slechts een aanleiding. Een aanleiding om in het shoppingcenter bij een winkel in het duurdere huishoudgedoe naar de net ingerichte kersthoek te gaan kijken. Kerstdecoraties van een gerenomeerd serviesmerk uit Duitse hoek.
Het zegt mij geen ene moer. Ik kijk ernaar, weet de sfeertekening te waarderen en ik ga weer verder. Zo niet Mariana. Een kind in een snoepwinkel met een beperkt budget. Dit, dit, en dit, ook dat, en dat en Ooooo dat daar natuurlijk ook en ga zo maar verder. Het is geen eindige toestand, dus je komt er met een gulle bui niet vanaf. Volgend jaar zijn er weer nieuwe spullen en wat van de oude zooi niet verkocht is. Dus, kiezen en volgend jaar zien we verder.
Ik denk, dat het winkelpersoneel had in geschat, dat ze met het meeste zouden blijven zitten en niet dat het al in de eerste week voor het grootste deel verkocht zou zijn. Vrees dat het de verkeerde indruk wekt en het aanbod volgend jaar alleen maar groter zal zijn. Je zult Mariana niet horen klagen. Vraag is, waar al dat spul moet blijven als het geen Kerst is ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten