Eens zien of deze dag als memorabel de boeken in zal gaan. De nacht was niet van de gewenste saaiheid, maar behalve dat we regelmatig erger hebben gehad, is het nu niet het moment voor de nacht. De nacht is passé, de dag moet gaan tellen. Die moet vandaag het verschil gaan maken. Niet alleen mbt tot de afgelopen twaalf uur maar mbt de afgelopen acht jaar. Voorwaar geen kleine klus. Veel hulp van mijn kant zit er niet in. De dag zal het zelf moeten doen met hulp van buitenaf.
Twee uur! Twee uur om de punt definitief vorm te geven of om de kans te missen. Twee uur om verder te gaan op de jarenlang zorgvuldig bekeken maar verder vermeden weg of om me opnieuw te bekwamen in het lijmen van brokstukken. In dat laatste geval sta ik het me voorlopig toe om ff in het geheel niet voor mezelf in te staan.
Nog een uur voor de voorbereiding. Alle noodzakelijke en verder de mogelijk bruikbare papieren bij elkaar rapen. Een extra shot redelijkheid toedienen. Enige terughoudendheid inpakken. De houtjes niet vergeten en ff nalopen of het van 1 tot 10 en terug nog lukt zonder haperingen maar met de gewenste vertraging. Mijn blik instellen op een mengeling van verwondering en begrip. Verstand een standje of tig scherper zetten .... Iets vergeten? Hoop van niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten