Van Godverdegodsgloeiende naar enige kalmerende geruststellingen. Franse waanzin, van arrogant despotengedrag (ongetwijfeld een pleonasme) van een omhooggevallen bejaarde, die zich sindskort burgemeester van mijn slaapdorpje mag noemen tot mallotige regelgeving bedacht en uitgevoerd door volledige wereldvreemde instituties. Een beetje teveel Frankrijk-op-z'n-slechts op één dag.
Gelukkig weet ik tegenwoordig op tijd tot tien te tellen. Al viel me dat bij de tentoon gespreide zelfingenomenheid van de burgervader knap moeilijk. Zo iemand verdient het om bij volle verstand te moeten ervaren, dat hij in stukken wordt gescheurd. Hoewel de ergste gevallen ook dan hun ongelijk niet zullen erkennen. Onbeschoft. Intimiderend. Neerbuigend. En nog wat van dat soort zaken. Helaas voor hem had ik meer kennis van zaken, dan waar hij blijkbaar op gerekend had en van nature niet zo de neiging om in een hoek te kruipen.
Na zijn volkomen misplaatste pogingen mij te overbluffen, moest hij inbinden. En dan geef ik tegenwoordig netjes een handje ipv een dikke vinger en denk bij mezelf "Zak jij ff in de stront." Hier werd een vies spelletje gespeeld. Zien of we daar nog iets van terughoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten