Hoppa. Boodschappen. Heerlijk snuffelen, neuzen en toeslaan op de markt. Nee, niet weer Périgueux. Ditmaal gewoon Limoges. Kleiner, gewoner, veel kleurrijker èn met kaas van Kees. Die kaas is nog wel in Thivier te krijgen, maar dan niet bij Kees. Of aan huis, hier achter links om de hoek naar rechts. Moeilijk uit te leggen, maar die mogelijkheid trekt me niet zo. Niet dat het allemaal zo belangrijk is, want vandaag was de kaas er wel maar Kees niet. Bovendien heet de kaas Anja en wordt ie inmiddels waarschijnlijk niet meer door haar gemaakt. Is het nog te volgen? Indien niet, maakt niet uit! Lekkere kaas. Geen onaardige markt met een aantrekkelijke 'food'-hoek. Al die namaak merkzooi, de overdreven bedrukte stoffen per meter en het betere kitschwerk is verder niet aan mij besteed.
Hoelaat het begint heb ik geen idee. Vijf, zeven of negen uur ..... is niet aan mij besteed. Het houdt er rond twaalven mee op, da's belangrijker om te weten. Dus mooi om kwart over elf mijn voiture op loopafstand langs het trottoir gezet en de benenwagen genomen. Nog steeds erg aangename buitentemperaturen voor de tijd van het jaar.
Geen haast. Een hoop te zien en niet alleen qua uitgestalde waar. Het is hier ander volk, dan je in de binnenstad ziet of op z'n minst een compleet andere mix. Hier loopt Frankrijks verleden in alle kleuren rond. Deels ook in het aanbod terug te vinden. Minder dan mijn lief zou zijn, maar toch iets. Brood met body, olijven op z'n Grieks, tomaten uit een tuin, natuurlijk Kees z'n kaas en als extraatje voor mezelf coquilles de St. Jacques, maar dan nog in hun schelp. Wat een werk maken die beesten ervan en wij pulken alleen de inhoud eruit. Ondankbaar volk dat we zijn. Hetzelfde manco als met oesters. Ik ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten