Raar ... Ik? Vast. De rest? Naar mijn idee wel. De tweede keer in een paar maanden tijd een reactie van iemand die woont of gaat wonen in/op de plek waar Yoland en ik ooit samen begonnen zijn: OudeGracht 253. Ooit een "groot" prachtig geheel. Inmiddels kapotgehakt in allerlei minder interessante delen; voorhuis, achterhuis, begane grond en wie weet misschien is ook de kelder inmiddels afgescheiden.
Een prachtig voorbeeld van het feit dat je "niet over je graf heen moet willen regeren". We hadden er beter aan gedaan de boel zelf op te splitsen. Behalve dat we het pand als één geheel wilden behouden, kwamen daar werkzaamheden en regelarijen bij kijken, die aan onze combinatie niet besteed waren. De opvolgers hadden daar minder last van. Binnen een half jaar was het opgesplitst en sindsdien al menigmaal van eigenaar gewisseld.
Nu wilde (weer) iemand de start van ons delen met het resultaat van nu. Waarom zou ik daar in geïnteresseerd zijn? Behalve dat wij erg fundamenteel (letterlijk) en met de structuur bezig zijn geweest, hebben we ook besloten om de boel de boel te laten. Of dat 'we' werkelijk waar is, kan ik niet meer checken, maar het had er toen alle schijn van. Hadden we onze plannen afgemaakt, was het één groot ondeelbaar geheel geworden. Absoluut het tegengestelde van wat er van terecht is gekomen.
Waarom zou ik willen zien wat er in een onderdeel van het geheel bij elkaar is gekeuteld?? Waarom denken mensen dat ik daar op zit te wachten? Is dat normaal bij vorige eigenaren? Ik weet één ding zeker: Het is niet geworden, wat het had moeten zijn. Wil ik dat zien ..... Nou? ..... Nee, dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten