De keuken is weer een puinhoop. Een kleine, maar toch en gelukkig maar ook. Hoef ik me niet bezig te houden met zwaarwegende levensvragen of me prematuur over vanalles proberen te verheugen zonder dat het laatst noodzakelijke woord daarin gezegd is. Die beer loopt straks al in z'n nakie, voordat hij uit zijn lijden wordt verlost.
Terug dus. Stilstaan nu, dat hollen is voor straks. Tenminste misschien. Bovendien is het meer looppas dan hollen wat mogelijk zal zijn, maar goed, daar ga ik nu niet over mekkeren. Gewoon afwassen, hondenharen opzuigen ..... dat soort dingen. En dan hopen dat van het een het ander komt. Het mag duidelijk zijn dat het een niet zo belangrijk is, het gaat om het ander. Het ordenen en opruimen van de administratie. Het invoegen van de laatste 100 -150 Cd's en waarschijnlijk deels opnieuw indelen van het totaal. Het uitzoeken en bijeenvoegen van de papieren van het laatste Franse object. Allemaal van die heerlijke klusjes waar ik het liefst met een grote boog omheen loop.
Doe mij maar een paar koelkasten die gesopt moeten worden. Concreet, zinvol en met een duidelijk resultaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten