Eten, glaasje er bij, mensen om je heen, vriendelijke bediening, acceptabel eten .... het helpt de onvermogens van je medemensen te relativeren, ook van hen die te dicht bij je staan om zomaar de tent uit te trappen.
De afgelopen, zeg twee jaar heb ik inmiddels zoveel doorgeslikt en andere kanten op gekeken, dat ik mag uitkijken, dat ik geen verkeerde indruk heb gewekt. Het is - excusez de vergelijking- net als bij honden: leren is vele malen eenvoudiger dan afleren.
Ik word weer aanspreekbaar zonder gelijk de neiging te hebben om mijn bazooka uit mijn achterzak te trekken. Verzeild in de paardenwereld, omringd door Amerikaans Engels kauwende mederestaurantgenoten, een afzakkertje bij de koffie (helaas filter .... dat het nog bestaat), zon buiten, aardige muziek op de achtergrond en een prettig gemis van mijn honden..... Huiswaarts kortom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten