Dat was een diepe ver-weg nacht. Slechts eenmaal onderbroken maar dan wel door flimisch spektakel. Je zou dan toch 's morgen om een uur of zes fit en blakend van de energie uit bed moeten kunnen springen, niet dan? Niks is minder waar. Na een blik op de hema-wekker ben ik gewoon weer dromeland in gewandeld tot voorbij negenen. Om moe en traag met een betonkop en een weerbarstig lijf onder de dekbedden uit te komen. Alsof ik gisteren de hele dag hout heb staan hakken onderwijl vaten bier legend. Hetgeen niet eens in me op is gekomen, laat staan dat ik het gedaan heb. Noch het hout, noch het bier.
Zal wel weer met de leeftijd te maken hebben, zoals altijd alles met de leeftijd te maken heeft, maar je je dat pas begint te realiseren, als die leeftijd grenzen stelt ipv mogelijkheden biedt. "Allez, dans les pieds!" Om het op z'n Cruijffiaans in het Frans te zeggen.Verder meters maken vandaag. Zittend dus. Niks inspanning of zo. Eigenlijk zit ik de hele dag al te slapen, waarom ik dat dan 's nachts nog een keertje moet, snap ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten