Ha, heerlijk bij alles wat ik al teveel te doen had vandaag tegen het eind van de middag een half ree op mijn aanrecht. Slechte timing .... En het wil weleens in stukken en soms zelfs al verwerkt tot pâté en civet aankomen waaien. Deze keer echter nog aan één stuk. Nu is dat verdelen niet het proberen, wel dat het niet een week kon wachten en het carcas te groot (meer mijn diepvries te klein) was om in z'n geheel in te vriezen. Hakbijl gepakt, fileer- en uitbeenmes gezocht, gewoon mes erbij en aan de slag. De rest maar wachten. Gelukkig mopperen de geparkeerde bezigheden minder snel dan ik.
Inmiddels ligt het beest in de diepvries en gun ik me een kleine (thee-)pauze. De papierzooi nog en dan is het ergste leed geleden. Het is aan mijn hoofd te merken, dat het niet de dag is geweest, die ik me gewenst had. Dat is het wel vaker niet. Klopt helemaal. Verschil vandaag was, dat de boog eromheen er niet in zat. Je blijkt dat altijd weer te overleven, maar op de een of andere manier krijg ik niet de smaak te pakken om de volgende keer fluitend en zonder gezeur te doen wat gedaan moet worden. Terwijl het, laten we wel wezen, toch gewoon, echt orgineel mijn eigen zooi is. Home- and handmade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten