..... en dan schakelen we nu over ..... naar oogverblindende vergezichten, azuurkleurige wateren, in bikini gehulde esthetisch verantwoorde billen, buiken en borsten, mijoto's met een parapluitje, iets kauwbaars erbij, reggae-deuntje op de achtergrond, niks meer in mijn hoofd en vooral geen gezeur meer aan mijn hoofd. Kan ik de bazooka vergrendelen en naar mijn kamer laten brengen. Wel zo rustig. Erg onhandig om met zo'n ding in aanslag een beetje losjes door de massa te bewegen. Ik heb al een hekel aan het idee van een schoudergeval, waar iedere vent (nou ja ...) tegenwoordig mee rondsjouwt voor z'n persoonlijke zooi, laat staan zo'n afgezaagd stuk regenpijp.
Nee, gewoon ontwapenen. Dat proost stukken lekkerder. De rest laten lullen. Een beetje turen naar de einder. Tukkie doen. Misschien ook niet. Sociaal verantwoord knikken op de juiste momenten. Beetje kloppen op schouders links en indien nodig rechts. Ergens straks een vriendelijk vormgegeven aftocht. Fysiotherapeute mee naar de kamer, op bed ploffen en vragen of ze na aflloop me aub niet wil wekken en de deur wil sluiten zonder te slaan. Verder geen gedoe meer vandaag .... Ik haal mijn bazooka zo weer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten