Ok, een draad opgepakt. Letterlijk. Na alle ergernis over het beperkte kant en klaar aanbod in de gewenste kleur besloten om me een pak aan te laten aanmeten. En wonder boven wonder hoefde ik daarvoor niet verder dan Limoges. Ik ben er door de jaren heen met regelmaat voorbijgelopen, maar het is me nooit als zodanig opgevallen.
Aan het ooit goddelijke lijf valt inmiddels het nodige weg te corrigeren. De kleermaker werd er bijna vrolijk van. Rechts is langer dan links, borstomvang buiten proportie, kont te plat, nek te kort, armen krom, kuiten te ver naar achteren. Vreemd genoeg niks over het punt waar ik mezelf aan stoor, mijn buik. Je moet zoiets als vrouw volgens mij niet doen. Dan worden je grootste vrezen neergelegd in onloochenbare cijfers.
Amusante man maar een grotere kletstante dan de gemiddelde kapster. Ik ken inmiddels de stofkeuzes van half confectiewerend Limoges ..... met naam en korte beschrijving. Ook een enorme chaoot. Blijkbaar staat dat zijn professie niet in de weg. Moet een prachtig effect zijn als diverse modellen van de meest uiteenlopende type mensen in de verschillende stoffen tot één geheel worden gesmeed.
Maar belangrijker is: verder dus op de ingeslagen weg. Afwachten werkt niet. Stap na stap is een leuk principe, maar mist praktijkwaarde in deze. Het zoveelste stukje huid verkocht, terwijl de beer nog steeds vrolijk rond huppelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten