Dat was er weer zo eentje. Zo'n nacht waar Fikkie feestelijk voor zou bedanken. Mij werd in deze helaas niks gevraagd. Het zal middernacht zijn geweest, toen ik het voor mijn kiezen kreeg. Het kan niet anders, dan dat ik nou weet, hoe het voelt, als ik deze wereld ga verlaten. Het is me uit den treure voorgekauwd. Belicht vanuit iedere denkbare positie. Een flightsimulator is er niks bij. Niet goed, geld terug is in deze natuurlijk een beetje goedkoop argument, maar commercieel gezien met 0% risico toe te passen. En absoluut 'kleine-lettertjes'- vrij.
Het aan den lijve ondervinden èn tegelijkertijd eerste en enige rang zitten in het publiek. Ik heb voor een fractie ervan menig hulpverlener van z'n nachtrust beroofd, zelfs een keer een hotel op stelten gezet en nu denk ik .... "Is dat het nou?", "Kan het niet anders?", "Beroerde timing!", "Waar heb ik het aan te danken?", "Gaan we dit uitzingen of farmaceutisch de nek omdraaien?"
Vannacht voor het laatste gekozen en na verloop van tijd diep weggezakt in een intens zwarte leegte om net na zevenen op de wekker te kijken en twee tellen later te zien dat het half negen is geweest. Moe, gesloopt, verkrampt maar niet gebroken ..... Nu moet ik zelf wel erg hard lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten