Ok, het hoeft ook niet allemaal in één avond en bovendien is het geen gezicht als ik morgenochtend ineens tussen, langs en over dozen zou moeten kruipen om bij mijn koffiemachine te komen .... om te constateren, dat ik mijn mokken heb ingepakt. Wat nu moet gebeuren is te vergelijken met de strooptochten door de winkels als nieuwe kleren of schoeisel noodzakelijk is. Dan loop ik weken of zelfs maanden met enige regelmaat winkels in en uit, trek wat kleding uit de rekken, pas een broek of een schoen, zet alles netjes terug, bedank het personeel en wens ze een prettige dag. Ondertussen loopt een weinig concrete checklist het voortdurend wisselende aanbod langs. Past het? Zit het goed of liever lekker? Bevalt het? Kan ik er iets mee? En meer van die vragen.
Dat gaat zo door tot het moment van actie, keuzes en beslissingen is gekomen en dan ram ik in een uur of twee heel Limoges, Utrecht of Toulouse door mijn selectiesysteem en kan ik weer 2-4 jaar vooruit. De voorbereidende fase is het traject dat tijd kost. Proeven, proberen, over- en afwegen en meer van dat soort kritische bezigheden. Uitstel ook. Uitstel tot op het laatst mogelijke moment. ..... nog maanden te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten