Pffff. Dat was bijna werk! Maar het was nodig. Hollen, om voor elkaar te krijgen, wat je zou willen, is aardig. Het is minder, als je onderwijl iedere keer weer vergeet te doen, wat je hebt leren waarderen.
Een beetje bijgepend is er nu weer een moment voor aandacht voor de beesten, vooral voor de vondelingen maar niet alleen. De oude garde staat overduidelijk maar zeer indirect op hun strepen. Er worden konten tegen de krib gegooid en extra aandacht opgeëist. Na bijna dertien jaar de eerste en haast volledige aandacht gekregen te hebben, zijn twee alles en iedereen opeisende pups niet waar je als trouwe hond op zit te wachten.
Was sowieso niet zo slim om nu met pups aan de slag te gaan. Helaas worden sommige beslissingen je gewoon opgedrongen. De eerste pup achterlaten in het veld, had teveel van mijn ontkenningsvermogen geëist. De rest is gewoon het gevolg geweest van de eerst beslissing of zwak moment, zo je wilt. Beide kleintjes hebben het met elkaar zeer naar hun zin. Daar moet ik het mee doen, als steuntje in de rug voor het geregel, dat praktisch noodzakelijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten