Het was weer wachten, maar er gebeurd vandaag gelukkig vanalles, meer zelfs dan gangbaar is op de doorsnee werkdagen. Kast, deur, glas, hout, septictank, verven en tuin. Ondertussen kan ikzelf weinig meer dan duimen draaien en staan te springen om aan de slag te gaan.
Nadat het materieel, deels op eigen kracht, is gearriveerd, wordt begonnen met puinruimen. Letterlijk. Het bouwpuin moet uit de tuin naar de straatkant. Na een paar uur het werk van de graafmachine en het heen- en weerrijdend dumpergeval bekeken te hebben, waag ik te betwijfelen of het allemaal zoveel sneller gaat dan met de hand. Het kost minder moeite, ok, daarvoor slurpen de machines de diesel alsof het ranja is op een kinderfeestje. Of is dat cola tegenwoordig?
Ondertussen wordt de laatste hand gelegd aan het verfwerk, wordt de septictank lekvrij(er) gemaakt en zijn timmerlieden gearriveerd om een geleverde kast in elkaar te zetten of dat werk wat we zelf al grotendeels gedaan hebben, af te maken. Heerlijk, zien dat dingen ook zonder eindeloos pushen kunnen gebeuren. Of correcter, dat de dingen na een hoop gepush, dan toch werkelijk blijken te gebeuren. Hè, hè.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten