Het spel gaat beginnen. Gemankeerd en binnen te krappe kaders, maar toch. Kerk, gemeente, nog eens kerk, maar vooral toch feest: vandaag, morgen en zaterdag. En dan is de maand voorbij, keert theoretisch de rust terug in het systeem en kan in lager tot ontbrekend tempo (niet) afgerond worden, wat verder nog zou moeten gebeuren, om behalve van een nieuw ook van een normaal leven te kunnen spreken. Lekker hè?
Ik denk, dat ik mijn horizont voorlopig op zondagmorgen vastleg en mijn gedachten en andere voorbarig spul daar vóór dan wel achter fixeer afhankelijk van de soort ter voorkoming van ongewenste en vooral rustverstorende interactie. First things first. En dat is in dit geval het Vermaeck. De zure appels doen we voor de afwisseling als naspijs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten