In mijn permanente strijd, om hier niet automatisch meegeteld te worden als gratis arbeidskracht, maak ik een beetje een uitzondering voor het huishouden. Mn als in de toch al overvolle keuken het vuile vaatweek ook de laatste vrije vierkante centimeters in beslag dreigt te nemen. Na het aansturen van de werklui bij het 'lakken' van de vloertegels in de eetkamer, was er voor mij op mijn toekomstige leefplek weinig meer te doen. De tegels moeten 24 uur drogen en dan opnieuw worden behandeld. Een mooi moment dus om de keuken niet compleet dicht te laten slibben.
Afwassen is niet mijn meest favoriete bezigheid, maar eenmaal bezig werkt het beetje als yoga. Een bezigheid omwille van het bezig zijn. Haast bezwerende handelingen. Het kalmeert me enorm. Ik kan de wereld om me heen vergeten en mijn hoofd legen. Muziekje er bij is perfect maar zonder is geen probleem.
Dus ook nu eindelijk ff rust in het lijf en onder het schedeldak. Gewoon bezig in een mix van verwondering en ergernis over de manier en mate van vuiligheid. Ik ben bepaald geen juffrouw Mier, zeker niet qua frequentie, maar als ik schoonmaak, is, wat ik onderhanden neem, achteraf ook werkelijk schoon en dat zonder schuurmiddelen of krabinstrumentarium.
Op het eind ook ff het fornuis 'meegenomen' en daar gaat iets mis. Bezig rondom de electronische ontstekening van een van de pitten van het danig versleten en kapotgeschuurd fornuis kreeg ik een giga klap en 'vloog' vloekend een meter achteruit. Twee mogelijkheden in mijn geval! Dat gaat een hoop extra gedoe worden op het verkeerde moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten