dinsdag 12 mei 2015

Hartloos?

 Op het moment, dat de bus in Boekarest stopt, duiken van links en rechts taxi's op en stoppen voor en naast de bus. Ziet een beetje uit alsof we overvallen worden, maar het zijn de standaard geel of oranje Dacia Logan karretjes, die je massaal ziet in iedere wat grotere stad in Roemenië.

 Half vier ... waarom zou ik binnen de kortst mogelijke tijd in het centrum moeten zijn als de ambassade pas om negen uur de deuren opent?? In feite geeneens een taxi overwogen en gewoon de straat overgestoken en rechtsaf geslagen. Een aantal taxichauffeurs aarzelden nog ff, maar reden daarna ook weg.

 De richting was een automatisme, dat nergens op gebaseerd was. Ja, misschien iets van een gevoel. Na een klein uur toch maar ff gecontroleerd op de foon. Maar het klopte. De boulevard ging linea recta richting de kern van de stad. Eén lange rechte lijn met drie of vier banen, hou me dat tegoed, richting centrum en hetzelfde aantal aan de andere kant het centrum uit. Aan beide zijden hoge woontorens met op de begane grond winkels, kantoren en ook nu drukbezochte gok- danwel amusementshallen. Een deel van de weg, het trottoir, natuurlijk de parkeerplaatsen en maar ook de groenstroken staan volgeplempt met auto's. Veel taxi's scheuren richting centrum. Ook de nodige kleine format passagiersbusjes incl. een grote aanhanger schieten voorbij richting centrum. De eerste stadsbussen passeren.

 Op een enorm kruispunt voel ik me verplaatst naar een Franse film uit de jaren vijftig als een ouderwetse, ééndelig tramstel voorbij rijdt. Ik loop langs monumentale gebouwen, grote parken, kazernes en andersoortig compleet ommuurde terreinen. Ik hoor de eerste vogelgeluiden. Een deel van de straatlantaarns dooft de lichten. Ik loop inmiddels een kleine twee uur en zie niks, dat ik als centrum zou kunnen herkennen. Geen wijkdelen met een wirwar aan kleine straatjes. Geen voetgangerszones. Veel auto's overal. Idem kolossale gebouwen, zowel de communistische miskleunen als de moderne variant in hotel- of kantoorversie.

 Ik ben van linea recta overgestapt op gezigzag, zie een hoop maar de vierbaans asfaltstroken met trottoir omzooming en winkelpuibegrenzing kan ik toch niet echt een centrumfunctie toedichten. Uiteindelijk iets van een historisch hart en dan blijkt dat in beslaggenomen door een aaneenschakeling van horeca-ondernemingen. Terras naast terras. Straat in, straat uit. Erger dan Valkenburg of Zandvoort

Geen opmerkingen:

Een reactie posten