Het gebeuren eerst maar eens laten bezinken bij een koffie of twee, daarna wat inkopen gedaan, vervolgens gaan eten op een volkomen nieuwe, maar zowel qua presentatie als voedsel niet verkeerde plek, om tenslotte te wachten tot schoonheidsveronderstellingen zijn bijgewerkt door externe krachten. Betaald, natuurlijk.
Lekker ff de tijd voor een tweede espresso met iets leuks ernaast. De mini op tafel en schrijven maar. Zo werkt het (nog) niet. Desondanks wel bezig geweest. Wat later naar het station om treinverbindingen te checken. In Nederland klaagt men over vertragingen, hier blijken treinen gewoon niet te rijden, al staan ze netjes op de borden.
Verhaal nummero-zoveel geïncasseerd en terug naar de kap- cq schoonheidsalon. Vijf uur wordt zes uur en nog wat extra en uiteindelijk komen we tegen achten in het godvergeten nest aan, waar ik nu al ruim vier weken mijn leven de juiste draai probeer te geven. Iets maakt, dat ik het werk controleer wat aan de vloer gedaan moet zijn. Stiekem hoopte ik op een strakgeveegde vloer. Helaas was, ondanks vertaalde en uitgeprinte handleiding, alles niet gedaan, wat w el had moeten gebeuren. Simpele keuze ... kut-vloer of aan het werk. Aan het werk dus. Gelukkig valt met veel kracht ook na bijna twaalf uur drogen het ergste te corrigeren.
Vijf uur. Vijf!!! Vier halve liters bier en een lijf dat gaandeweg meer en meer protesteert. De film "Karate Kid" krijgt ongewild meer body. "Rub in, rub out". Tegen twaalven moet ik mezelf oppeppen voor de laatste vierkante meters. Het lukt en gelukkig haal ik ook nog het bed. Net.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten