Plat. De eerste winterse aanval op keel-, neus- en oorkanalen. Een aanloop van een paar uur, een niet te stuiten niesbui en het was bekeken. Weinig slopender dan aan één stuk door niezen.
Helaas niet echt geslapen. Een ellende komt zelden alleen. Weer last van die momenten, waarop het aanvoelt, alsof ik in het niets zak. Ik kan daar nog steeds niet mee overweg. Het gedachtencircus, dat daar uit voortvloeit, zet de verkoudheid bijna in de schaduw. Oude koeien verlaten ook ongevraagd hun sloot.
De afgelopen 6-7 mndn ook absoluut niet meer bezig geweest met bewust ontspannen. Tijd ontbrak, omstandigheden waren en zijn weinig stimulerend en voor het overgrote deel gewoon niet mee bezig geweest. Klinkt beter dan het in praktijk uitpakt. Ik mis mijn fysiotherapeut en besef terdege, dat ik op meerdere terrreinen loop in te teren. Ik kan het hebben, dat is de positieve noot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten