Maandag. De eerste echte week van het nieuwe leven. De bijpassende draai is nog niet gevonden, maar het feit is daar. Ik heb me bedacht, dat ik me daar verder niet teveel mee bezig ga houden. Ik word daar enkel zenuwachtig en kribbig van. De normalisering zal de komende mndn vanzelf zijn beslag vinden, geholpen door iedere stap in de afbouw van het huis. Toch iets meer vertrouwen in het gegeven, dat zaken ook zonder mijn bemoeienis uiteindelijk wel op hun pootjes terecht zullen komen, dan ik dat tot voor een paar jaar geleden had
Badkamer in januari. Slaapkamer een maand of wat later. Dan is het primaire leefgedeelte af. Keuken, eetkamer, slaap- en badkamer. Zelfs mijn 'werk'-kamer is dan gebruiksklaar. Alleen de rustieke, Roemeense kamer moet dan nog onder handen worden genomen en echt "Af" is een huis uiteindelijk nooit. Details tè over, die meer overleg- en beslissingsruimte kosten dan feitelijke realisatietijd. Maar ook dit einde komt in rappe schreden dichterbij en dan mag ik wel wat meer vertrouwen hebben, ik heb in deze ook een hele dikke sturende en stimulerende vinger in de pap. Een erg prettig en vertrouwd gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten