Digitaal is leuk maar niet bij griep. Een glaasje warme citroen met honing en een stevige borrel laat zich misschien nog digitaliseren, maar zover ik weet, is het nog niemand geluk daar een werkelijksheidsgetrouwe weergave voor terug te laten keren aan de ontvangende kant. En dat is toch wel wat telt. Laten we ff wel wezen. Digitale aaitjes over de kop zijn nog ontvangend te de-virtualiseren, maar dat citroentje mooi niet. Digitaal onthand heet dat.
Blij toe trouwens, dat ik niet daar ter plekke ben. Bij het laatste bezoek aan mijn huisarts vreesde ik al het ergste na al het gekuch en gekerm in de wachtkamer. Gelukkig achteraf nergens last van, zoals ik de laatste jaren over het algemeen de winters virusloos doorstaan heb. Eenmaal ging het mis volgens mij, maar meer niet.
Maar goed, daar had ik het niet over. Het ging over de beperkingen van het digitale verkeer. Communicatie maar geen contact. Een hoop geblaat en niks geen wol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten