Bezig! Dat is mooi. Het kost moeite. Dat is minder., maar te doen. Wikken & wegen. Stappen vooruit en opzij, heel veel opzij. Voelen. Ruiken. Herinneren. Beslissen. Wegleggen. Terugnemen. Heroverwegen. Toch weg er mee. De vulling voor de volgende dozen krijgt vorm.
Vandaag was een mooie dag geweest om overal nog een keer langs te gaan en alles aan een laatste check te onderwerpen voor wat betreft het kleine spul. Zo voortploeterend op het tandvlees, heb ik daar maar van afgezien. Morgen weer mooi weer, dan zien we verder, als deze moeheid geen voorbode van enige dagen bedverblijf zal blijken. Ergens tijdens de ochtendkoffie had die moeheid zijn biezen moeten pakken om na vijven in combinatie met de verveling weer z'n kop op te steken. Me de hele dag voor de voeten lopen zoals vandaag is geen regel. Ik kan het me zelfs als uitzondering niet herinneren.
Nog een paar uur rotzooien en rommelen en als dan het vieruurtje de boel niet weet op te peppen, ga ik gewoon naar bed. Siësta, de regelbevestigende uitzondering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten