vrijdag 27 februari 2015

Hondsdol

 Zit ik weer te wachten. Mijn favoriete tijdsverspilling. Ditmaal op de dierenarts. Zo'n heerlijke club die zich zelden laat verleiden tot een nauwkeurigheidsgraad in afspraken maken die de dagdelen overstijgt. Gisteren was ik het om vijf uur zat en ben de deur uit gegaan. Toen was voor mij de middag voorbij.

 Nu dan de ochtendversie. Inmiddels 10:00. De lui beginnen om acht uur. Springen dan natuurlijk niet gelijk in de auto, maar ze hadden er al makkelijk kunnen zijn, geweest zelfs. Ik ben bezig en voel nog geen neiging om de benen te nemen. Dat scheelt. Krijgen de katten als het een beetje meezit waarschijnlijk tussen 11 en 12 uur hun chip en hondsdolheidsvaccinatie.

 Met katten gebeurd zelden wat qua vaccineren. Zeker hier in Frankrijk en dat zal, heel erg zeker weten, in Roemenië niet anders zijn. Vreemd genoeg gebeurd het eigenlijk alleen bij katten, die het absoluut niet nodig hebben, omdat ze de deur niet uitmogen. Maar ja, de mijne kregen al iets ieder jaar, vraag me niet wat, maar niks tegen vossen en dergelijke. Nu dus eenmalig, net als de chip, enkel en alleen voor het transport. Europa, Europa,  Europa, niemand zo aardig als zij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten