Druk, druk, druk is het en vergeleken met wat tijd geleden zelfs nog een overtreffende trap erger. Niet dat ik nou in de stress ben geschoten. Daar heb ik bij regeldingen niet zoveel last van. Dat is meer voor van die zaken, waar ik in feite niks aan kan veranderen, maar er ook liever niet mee opgescheept zou zitten. D'r is een hoop dat in Frankrijk moet, een deel dat uit Nederland moet komen en natuurlijk is er ook een hoop in Roemenië te regelen.
Huis, verhuizing, papierwerk, feestvoorbereidingen, verkoopafhandeling zijn de grote lijnen. Badkamer, slaapkamer, traditionele kamer, inpakken, opruimen, verhuizer regelen, auto's verplaatsen en de dieren niet vergeten, uitreksels uit bevolkingsregisters, bewijs van overlijden, bewijs van huwelijkse status, uitschrijvingspapieren in Frankrijk, bloemen, pak, schoenen, hotel, uitnodigingen, maaltijdgangen, statusquo onderzoeken voor verfwerk, electra, gaz, energiestatus, loden buizen en asbest is het swakkie meer in detail. Alles niks aan de hand .... totdat het besef weer doordringt, dat dit in feite het werk is voor de komende zes weken.
Alles is op tijd opgestart, soms al weken geleden. Er is echter maar weinig wat lekker loopt. Koks willen menu's graag tot het laatste uitstellen maar kaartjes drukken doe je toch liever wat eerder. Ambassades zijn behalve erg traag ook alleen goed in door verwijzen. Kleermakers putten zich uit in duizend excuses, maar daarmee naai je geen pak aaneen. En ga zo maar door. De aannemer geef ik ff respijt vanwege de winter. Het zal uiteindelijk wel lukken, al is het maar omdat het moèt. Maar nu is zo'n moment, dat het lijkt alsof 2015 een jaar te vroeg is gekozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten